Ο καπετάνιος

Ο κύριος Δ. ήταν ένα παλιός ναυτικός που κάναμε παρέα οταν πηγαίναμε στο νησί. Καθε φορά που έβλεπε τη γυναίκα μου να κάνει ηλιοθεραπεία δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια από πάνω της. Ηταν ενας ευχάριστος τύπος, γύρω στα εξήντα, με κοιλίτσα, αλλα ψημένος στο ήλιο. Ειχε μεγάλη άποψη για τον εαυτό του και συχνά καυχιόταν για τις ερωτικές του εμπειρίες. Η ιδια τον εύρισκε αρκετά συμπαθητικό και άκουγε με χαρά διάφορες θαλασσινές ιστορίες που μας έλεγε. Και φυσικά στο τέλος δεν έχανε την ευκαιρία να ταξιδέψει μαζι του.

Ένα απόγευμα τους βρήκα και τους δυο στη βεράντα σε ιδιαίτερες στιγμές. Ο Καπετάνιος όπως τον λέγαμε απολάμβανε με άνεση την πιπα της γυναίκα μου και μουρμούριζε διάφορα. «Αχ κούκλα μου, τι καλά ρουφάς...σου αρέσει ο πούτσος...είδες τη γεύση έχει...ξέρεις πόσα στόματα τον έχουν ρουφήξει...ποσα μουνάκια εχει πηδήσει» Στο μεταξύ με βλέπει που κοίταζα επίμονα και με καλεί να δοκιμάσω κι εγώ. Ο καπετάνιος χαρούμενος με δυο στόματα να τον ρουφάνε, μας έλεγε πως ο πουτσος του ειναι κοσμοπολίτικος και τον έχουν γευτεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Επειτα σκύβει ανάμεσα στα μπούτια της και ξεκινά ενα ατέλειωτο γλειφομούνι «Τα μουνια χρειάζονται πρώτα ενα καλό γλείψιμο να γλυκάνουν και μετά σκληρό γαμήσι» λέει η εμπειρία μου. «Αχ ναι γλείψε το κάνεις τόσο όμορφα», του έλεγε αυτή και του πίεζε το κεφάλι στο μουνί της. Αφου χόρτασε γλειφομούνι, σηκώνει τα ποδια της στον αέρα και χώνεται κατευθείαν μεσα της. Η γυναίκα μου βογκάει απο καύλα και το κορμί της τραντάζεται σε κάθε σπρωξιά του καπετάνιου. «Μου έλειψες καπετάνιε, μου έλειψε η πούτσα σου» του ελεγε λιγωμένη. «Εισαι το καλύτερο μουνί που έχω γαμήσει και ξέρεις ότι έχω γαμήσει πολλά». Και συνέχιζε να την σφυροκοπά αδιάκοπα στον ίδιο ρυθμό με αξιοζήλευτη για την ηλικία του αντοχή. 

Έπειτα από αρκετή ώρα εξουθενωμένος πέφτει ανάσκελα και μου ζητάει «να του ρουφήξω την ψωλή μέχρι να γίνει σαν κατάρτι γιατί οι άντρες γλείφουν καλύτερα απο τις γυναίκες». Μετά καλεί τη γυναίκα μου να τον καβαλήσει με τον κώλο «Έλα κάτσε πάνω στο κατάρτι του καπετάνιου να σε ταξιδέψω γοργόνα μου». Εκείνη αντικρίζοντας την ψωλή που ανέμιζε σαν πραγματικό κατάρτι τον καβαλάει ανυπόμονα. «Ετσι μπράβο γοργόνα μου, ολο το παλαμάρι του βαρκάρη δικό σου». Μερικές κινήσεις πάνω-κάτω και το παλαμάρι εξαφανίζεται όλο και πιο βαθιά στη μουνάρα της. «αχχ...ναι καπετάνιε ποσο μ’ αρέσουν τα παλαμάρια, ταξίδεψε με...ταξίδεψε με στα πέλαγα». 

Την έβλεπα να χοροπηδά στην ψωλή του καπετάνιου με την ιδρωμένη κωλάρα της ουρλιάζοντας και ήμουν σίγουρος οτι θα είχε τελειώσει αμέτρητες φορές γιατί τα υγρά της είχαν κάνει μούσκεμα τα αρχίδια του. «Σε λιγο πιάνουμε λιμάνι κούκλα, που θές να ρίξω άγκυρα» ακούστηκε η φωνή του καπετάνιου. «Οπου θέλεις καπετάνιε ο βυθός μου ειναι δικός σου». Οταν η γυναίκα μου ανασηκώθηκε απο το κατάρτι του καπετάνιου, μια θάλασσα ξεχύθηκε απο τον πλημμυρισμένο βυθό της. «Το ταξίδι έφτασε στο τέλος του, καιρού επιτρέποντος θα ξεκινήσει το επόμενο» μας λέει ο καπετάνιος.