17.7.22

Τα πουλιά του δάσους

 


Πόσο ευχάριστο είναι να περπατάς στο δάσος...ανάμεσα στη φύση...να αναπνέεις καθαρό οξυγόνο...να μυρίζεις τη γεύση του ξύλου...ακούγοντας το κελάηδισμα των πουλιών...το θρόισμα των φύλλων...μμμμμ κι εκείνο το ωραίο πουλί που εχει μπλεχτεί ανάμεσα στις φυλλωσιές...πρέπει να το ελευθερώσουμε γλυκέ μου...δεν σε πειράζει φαντάζομαι να το βοηθήσω να πετάξει....ωωω κοίταξε πόσο περήφανο και πλουμιστό είναι...να το χαϊδέψω να ζεσταθεί λίγο το καημένο...είμαι πραγματικά τυχερή που το βρήκαμε....ξερεις πόσο λατρεύω τα μεγάλα πουλιά...θέλω να το πάρουμε σπίτι να το θαυμάζω....να το βαλω στο κλουβάκι και να το ταΐζω....να κοίταξε τι ωραία που το χαιδευω και το γλείφω...δεν ζηλεύεις ετσι, που γλείφω ενα ξένο πουλί...ελα, κι εσυ γλυκέ μου κούκο μην ντρέπεσαι...χάιδεψε και το δικό σου πουλάκι να δούμε ποιο θα ανοίξει πρώτα τα φτερά του...


No comments:

Post a Comment