Ο κύριος Δ. ήταν ένα παλιός ναυτικός που κάναμε μερικές φορές παρέα οταν πηγαίναμε στο νησί. Καθε φορά που έβλεπε τη γυναίκα μου να κάνει ηλιοθεραπεία με μαγιό, δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω της. Ηταν ενας ευχάριστος τύπος, γύρω στα εξήντα, ψημένος στο ήλιο. Ειχε μεγάλη άποψη για τον εαυτό του και καμωνόταν με τις ερωτικές του εμπειρίες. Η ιδια τον εύρισκε συμπαθητικό και άκουγε ευχάριστα διάφορες θαλασσινές ιστορίες που μας διηγούταν, μα δεν φανταζόμουν ότι θα έκανε κάτι μαζί του.
Ένα απόγευμα τους βρήκα και τους δυο στη βεράντα σε ιδιαίτερες στιγμές. Ο Καπετάνιος όπως τον λέγαμε απολάμβανε με άνεση την πιπα της γυναίκα μου και μουρμούριζε διάφορα, «Αχ κούκλα μου, πόσο καλά ρουφάς...σου αρέσει ο πουτσος μου...είδες τη γεύση έχει...ξέρεις πόσα στόματα τον έχουν ρουφήξει...ποσα μουνάκια εχει πηδήσει» Εν τω μεταξύ με βλέπει που κοίταζα επίμονα και με καλεί να την δοκιμάσω κι εγώ μαζί της. Ο καπετάνιος χαρούμενος τώρα που ειχε δυο στόματα να τον ρουφάνε μας έλεγε πως ο πουτσος του ειναι κοσμοπολίτικος και τον έχουν γευτεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Mετα σκύβει ανάμεσα στα μπούτια της και ξεκινάει ενα ατέλειωτο γλειφομούνι «Τα μουνια χρειάζονται πρώτα ενα καλό γλείψιμο να γλυκάνουν και μετά σκληρό γαμήσι» λέει η εμπειρία μου. «Αχ καυλιάρη έτσι γλείψε με το κάνεις τόσο όμορφα», του έλεγε αυτή και του πίεζε το κεφάλι στο μουνί της. Αφου χόρτασε γλειφομούνι της σηκώνει τα ποδια στον αέρα και μπαίνει κατευθείαν μεσα της. Η γυναίκα μου βογκάει απο καύλα και το κορμί της τραντάζεται σε κάθε σπρωξιά του καπετάνιου. «Αχ καπετάνιε...γάμησε με...με τον μεγάλο σου πουτσο ακόμη πιο βαθιά...πιο βαθιά». «Σου αρέσει πουτανίτσα δεν έχεις ξαναφάει τέτοια πούτσα και ακόμα δεν είδες τίποτα» Και συνέχιζε να την σφυροκοπάει αδιάκοπα στον ίδιο ρυθμό με μια αξιοζήλευτη αντοχή για την ηλικία του.
Έπειτα από αρκετή ώρα πέφτει ανάσκελα και μου ζητάει «να του ρουφήξω την ψωλή μέχρι να γίνει σαν κατάρτι γιατί οι άντρες γλείφουν καλύτερα απο τις γυναίκες». Υστερα ξαπλώνει καταγής και καλεί τη γυναίκα μου να τον καβαλήσει με τον κώλο «Έλα και κάθισε πάνω στο καυλί μου να σε ταξιδέψω γοργόνα μου». Εκείνη απέναντι στην σκληρή ψωλή που ανέμιζε σαν πραγματικό κατάρτι τον καβαλάει ανυπόμονα. «Ετσι μπράβο γοργόνα μου, ολο το παλαμάρι του βαρκάρη δικό σου». Μερικές κινήσεις πάνω-κάτω και το παλαμάρι εξαφανίζεται όλο και πιο βαθιά στη μουνάρα της. «αχχ...ναι καπετάνιε ποσο μ’ αρέσουν τα παλαμάρια, ταξίδεψε με...ταξίδεψε με στα πέλαγα».
Την έβλεπα να χοροπηδά πάνω στον πούτσο του καπετάνιου με την ιδρωμένη κωλάρα της ουρλιάζοντας και ήμουν σίγουρος οτι θα είχε χύσει αρκετές φορές μέχρι τώρα γιατί τα υγρά της είχαν κάνει μούσκεμα τα αρχίδια του. «Σε λιγο πιάνουμε λιμάνι κούκλα, που θές να ρίξω άγκυρα» ακούστηκε η φωνή του καπετάνιου. «Οπου θέλεις καπετάνιε ο βυθός μου ειναι δικός σου». Οταν τελικά η γυναίκα μου ανασηκώθηκε απο το κατάρτι του καπετάνιου, μια θάλασσα ξεχύθηκε απο τον πλημμυρισμένο βυθό της. «Το ταξίδι έφτασε στο τέλος, καιρού επιτρέποντος θα ξεκινήσει το επόμενο» μας είπε ο καπετάνιος.
