11.8.23

Σύζυγος η εραστής?

 


Αυτό που έχω καταλάβει χρόνια τώρα είναι ότι οι γυναίκες έχουν ανάγκη μια σταθερή συναισθηματική σχέση και ταυτόχρονα σεξουαλική ευχαρίστηση. Χρειάζονται έναν περιποιητικό και καθησυχαστικό σύζυγο για να τους παρέχει ασφάλεια και φροντίδα και έναν ή περισσότερους εξωσυζυγικούς εραστές για να τις ικανοποιούν σεξουαλικά. Νομίζω ότι είναι σπάνιο το ίδιο άτομο να προσφέρει συγχρόνως ασφάλεια και καλό σεξ. Πιστεύω ότι ενας άνδρας πρέπει να διαθέτει και άλλα χαρίσματα πέραν απο τη σεξουαλική ορμή η το μέγεθος του πουλιού του. Πάνω απο όλα πρέπει να είναι δυνατός χαρακτήρας και να έχει την ικανότητα να επιβάλλει τη θέλησή του ώστε να μπορεί να κάμψει την αντίσταση μιας γυναίκας.

Για παράδειγμα, όταν χρειάζομαι σεξ, είναι αδιανόητο να κάνω ορισμένα πράγματα χωρίς να ρωτήσω τη γυναίκα μου. Κατά τη διάρκεια του σεξ, αν πρέπει να κάνω κάτι διαφορετικό από αυτό που της αρέσει, θα πρέπει να το ζητήσω. Κάτι που δεν συμβαίνει ποτέ με τους εραστές της. Μαζί τους κάνει πράγματα που δεν μπορώ να φανταστώ. Αλλάζει εντελώς συμπεριφορά και μεταμορφώνεται σε άλλη γυναίκα. Ανέχεται να την βρίζουν και να τη μεταχειρίζονται σαν πόρνη. Κατι που δεν θα μπορούσα να κάνω ακόμη κι αν το ήθελα. Το σεξ μαζί τους σημαίνει σκληρό γαμήσι. Ενώ με μένα είναι συνήθως περισσότερο φιλιά και χάδια.

Νομίζω ότι κάποιοι άντρες έχουν το χάρισμα να κυριαρχούν σε μια γυναίκα και να την κατακτούν ολοκληρωτικά. Προφανώς ειναι καλοί εραστές, μπορούν να πηδήξουν και ξέρουν τι να πουν και πώς να το πουν. Μπορούν να την διατάξουν «παρε μου πιπα πόρνη» η «άνοιξε τα πόδια να σε γαμησω» και αυτή θα το κάνει χωρίς αντίρρηση. Αν εγώ πω κατι τέτοιο το λιγότερο που θα κάνει είναι πρώτα να γελάσει μαζί μου και μετά ίσως να ανοίξει τα πόδια.  Επειτα δεν είμαι ο μεγάλος εραστής που θα τρελάνει μια γυναίκα στο κρεβάτι. Βέβαια η δική μου εμπειρία περιορίζεται στη σύζυγο μου. Η οποία δεν είναι μια συνηθισμένη γυναίκα που εκπληρώνει σιωπηλά τα συζυγικά της καθήκοντα αλλά μια θερμή γυναίκα με αυξημένες σεξουαλικές ανάγκες που εγώ αδυνατώ να ικανοποιήσω..

 

No comments:

Post a Comment